Laatste maanden Aus - begin Azië
Blijf op de hoogte en volg Simone
10 Mei 2015 | Indonesië, Kuta
Hoi Allemaal!
Het is inmiddels al ruim een jaar geleden dat ik vertrok uit Nederland en aankwam in Australië.. Men zegt altijd wel dat de tijd hard gaat maar dit keer heb ik echt geen idee waar de tijd gebleven is!
De laatste maanden heb ik voor Lauren en Lachy Mathers gewerkt, een ontzettend leuk en warm Australisch gezin met 2 kinderen: Lucy van 4 en Frida is 2. Ik paste voornamelijk op de kinderen en de rest van de de dagen werkte ik op de farm en de Butcher shop. De eerste paar dagen werk op de farm waren behoorlijk pittig.. We moesten een enorm lang hek slopen, dat betekende eerst al het prikkel draad los knippen en daarna alle palen uit de grond trekken. Het was behoorlijk heet dus mijn hoofd was zo rood als een tomaat!! Iedereen raad je aan om met een hoed en lange mouwen te werken anders is het bijna niet te doen. Ook hebben we een ochtend biggetjes gevaccineerd. Deze biggetjes zijn groot genoeg om bij de moeder weg gehaald te worden, maar eerst moesten ze nog gevangen worden.. Dit was al een heel gedoe omdat de varkens al zoveel kracht en zwaarte hebben. Sanne greep ze bij de achterpoten en Renee (werkneemster) gaf de eerste prik en ik de tweede, ook heb ik een keer mis geprikt in Renee haar been.. Oké het was meer geschaafd maar ze leeft nog;) Daarna werden ze met veel pijn en moeite in een trailer gewerkt en naar een andere paddock gebracht. Ook help ik in de Butcher shop waar de varkens worden verwerkt tot heerlijke bacon, worstjes etc. etc. Ik mag alles doen, zo heb ik een stuk been in stukken gesneden, worstjes gemaakt, bacon noem maar op. Ik werk voornamelijk met Renée en Sally waar ik altijd de grootste lol mee heb en echt over alles kan praten. Het is echt een mooi bedrijf, een free range farm wat dus betekend dat de varkens enorm veel ruimte hebben incl. Modder baden. Afgelopen weken zijn er veel nieuwe varkentjes geboren en dat was weer ontzettend schattig! Iedereen noemt me hier tegenwoordig 'Mona' omdat Frida me zo noemde (en nog steeds) toen ze net begon te praten.
Het is alweer lang geleden maar Kerst vieren was heel apart.. Met kerstavond verzamelde iedereen zich in de pub en heb ik veel nieuwe mensen ontmoet. Kinderen van, broers en zussen van.. Het is elk jaar een enorme reünie van oud locals die terug naar Barham komen om kerst te vieren. Een erg gezellig avond! Op kerstdag heb ik ontbeten met de Smits familie en smiddags hadden we een enorm uitgebreide lunch bij Lauren en Lachlan. Haar ouders, zussen met aanhang en vrienden waren er, erg gezellig weer en geweldig lekker eten!! Lunch is het grootste maal in Australie met kerst en 2e kerstdag word hier boxing day genoemd. Die middag werden er voorbereidingen getroffen voor een bootrace tussen plaatselijke vrienden. Het werd georganiseerd door Tory, een vriend van Shaun. Achter zijn huis loopt een rivier. Een aantal vrienden waren al gekomen om te oefenen, of wij mee wilden? Dat hebben we geweten! De rivier zat vol opstakels in het water en we moesten 2 keer de boot uit het water trekken vanwege bruggen waar we niet onderdoor konden. De volgende ochtend verzamelde een heleboel mensen zich bij de start en waren er behoorlijk wat deelnemers. Ik durfde het niet aan om mee te gaan in een boot dus heb ik mooi afgewacht tot alle boten terug kwamen. De rest van de dag was top, biertje, zonnetje, gezellige mensen en veel lachwekkende momenten.
De 29e zou ik naar Susan in Sydney vertrekken maar ik kreeg rond middernacht een berichtje dat mijn vlucht geannuleerd was.. Ik heb de hele nacht geprobeerd van alles te regelen maar uiteindelijk kon ik de volgende ochtend pas terug bellen. De tijd dat ik kon bellen moest ik mijn bus naar Melbourne ook halen dus heb ik gewoon maar de gok gewaagd. Ik kon helaas pas de volgende ochtend vliegen dus heb ik me maar op de Sale gestoord, wat een fijn gevoel om weer wat nieuws aan te kunnen doen! Om 4 uur sochtends heb ik de bus naar het vliegveld gepakt en na 3 x mijn tas opnieuw leeg gehaald te hebben mocht ik de douane door. Ik was een paar keer een nagelschaartje kwijtgeraakt (dacht ik) maar die bleken allemaal im mijn tas te zitten.. Gelukkig konden de mensen daar er erg om lachen. En voor ik het wist zag ik Suus op het vliegveld! Haar vader bracht ons naar haar adres in Bondi (uitzicht op zee) wauw!
We hebben echt een super week gehad! Met veel feestjes waaronder oud en nieuw op een uitkijk punt met uitzicht over de harbour bridge. Gaaf om mee the maken! Na nog wat verschillende feestjes in Bondi moesten we er op nieuwjaars dag weer op tijd uit want we gingen naar Field Day! Een groot festival in Sydney waar ik ook een groep Nederlandse vrienden van Suus heb ontmoet. De dag voor mijn verjaardag zijn we naar hun huis gegaan waar er spontaan een poolparty ontstond, te leuke dag/avond gehad. De volgende dag heb ik mijn pakketje van thuis open gemaakt op het strand en ben ik met Suus naar een open lucht cinema geweest. Al met al was het een top week, Thanks lieve Suus!
Een week later was ik nog een keer jarig want Sanne en Aaron zijn zo ontzettend lief geweest om een surprise party voor me te organiseren..! Sanne zag ik die ochtend in town, ik roepen maar ze reageerde niet.. Daarna zag ik Aaron op het balkon van de pub bellen dus vroeg ik aan hem: Heb je Sanne gezien? Nee niet gezien zei hij terwijl hij gewoon met haar aan het bellen was haha. Daarna zag ik ze samen in een auto weg rijden en snapte ik er dus helemaal niks meer van! De rest van de dag reageerde ze ook niet op telefoontjes en nog steeds had ik niks in de gaten! Savonds werd ik naar het balkon van de pub gelokt en daar stonden allemaal lieve mensen me op te wachten. Ik hou er helemaal niet van om in de belangstelling te staan maar dit was zo speciaal! Het balkon was versierd met ballonnen en ik kreeg een heerlijk zelfgemaakte chocolade cake met kaarsjes, een eeenorme chocolade reep en een heerlijk luchtje. Uiteindelijk belande we bij de club waar een jongen van X factor speelde en jaaa natuurlijk werkt ik ook toegezongen haha. Ik heb echt een top avond gehad met leuke mensen en San, nogmaals bedankt! X
Al snel stond het Australia weekend op de planning. Met een kleine groep zijn we naar een rivier zo'n uurtje verder gereden en hebben daar onze camping plek gereserveerd voor 3 nachten. Het weer was heerlijk, de groep klein maar gezellig en er werd vol op geskied. Sanne en ik zijn zowel op de kneeboard geweest als op de tube.. Dat was me toch wel een ervaring, wat ging dat ongelofelijk hard! De maandag was het 'Straya' (Australia) day. Smiddags dropte Shaun ons af bij de rivier waar we op een barbi boat zouden gaan. Die race was inmiddels al begonnen dus moesten we het eindpunt zien te vinden. Lachy (man Lauren) wees ons de weg door een bos, wij met de truck het punt proberen te vind.. Ik denk dat we na een aantal verdwaalde sporen na 1,5 uur arriveerden. Er was verder nog niemand dus daar stonden we dan met ons Nederlands geschminkte hoofd wat niemand natuurlijk snapte. Er lag een boot in het water met een bar en bar krukken er omheen en er was een enorme glijbaan gemaakt. Al snel arriveerde er een stuk of 6 boten en was het weer een ontzettend leuke avond!
De afgelopen weken zijn ontzettend leuk geweest, zo heb ik leren waterskiën, wakeboarden en heb ik een poging gedaan tot barefooting waarvan de beelden nog op Facebook staan haha. De bedoeling was dat je aan een stang ging hangen naast de boot, je omdraaide op je billen en dan op het water gaat staan in de schaatshouding.. Wat was dat ontzettend moeilijk en eng! De eerste keer maakte ik ook een enorme klapper waarna ik dacht dat ik mijn nek gebroken had maar gelukkig alles deed het nog.. Na nog 2x proberen ging het beter maar mijn armen konden niet meer.. Dat was dan de laatste keer skiën.. Wat was het heerlijk om bijna elk weekend met een groepje vrienden het water op te gaan!
Ik heb ook nog een dag bij Shaun op de farm doorgebracht.. Het was een heerlijke na zomerdag, prima weer voor een motorritje! (Sorry mama) die middag zijn we naar een andere vriend, Tory gegaan. Leonie, de Duitse nanny ging ook mee, daar hebben we gevaren tot dat het donker werd en wat een prachtige zonsondergang hebben we gezien! Dat ga ik toch voornamelijk missen aan Aus, de prachtige zonsondergang en de ongelofelijke sterrenhemel!
Het paasweekend heb ik doorgebracht met mijn collega Renée en haar familie. Donderdag avond ben ik op de boerderij blijven slapen en hebben we een vreselijke horror film over een backpacker killer gekeken.. Ik ben heel blij dat ik de outback al gezien heb.. De volgende dag zijn we naar een andere boerderij langs de Murray gegaan om te kamperen. Het was heerlijk paasweer, overdag korte broeken weer zoals we dat zo mooi in Nederland zeggen;). Savonds ging het kampvuur aan en aten we heerlijke lam en varkens roast. Dit keer sliepen we niet in een tent maar gewoon buiten in een swag.. Ik had mijn ijsmuts al op savonds, ik was zo gewend aan de hitte en in een paar weken tijd is het al zo afgekoeld! Natuurlijk was het ook overdreven en werd ik snachts wakker van de hitte maarja beter te warm dan te koud hè;)
Mijn laatste week in Barham heb ik de nieuwe Duitse nanny ingewerkt en volop genoten van het nog 'thuis' zijn en afscheid nemen. Ik kan niet vaak genoeg zeggen hoe fijn mijn laatste maanden zijn geweest, ik heb vrienden voor het leven en zoveel mensen waarvoor ik niet 'De Backpacker' meer ben maar gewoon Mona/Simone.. Voor mij waren de bijna 10 maanden in Barham niet te lang maar juist een geweldige ervaring. Ik vond het deel uitmaken van een dorp/community zo veel diepgang hebben.. Het is eigenlijk niet te vergelijken met reizen, mijn beeld over Australië is ook enorm veranderd, in eerste instantie zou het voor mij geen land zijn om naar terug te keren maar wat zou ik het geweldig vinden om weer door het prachtige landschap te rijden met mijn vrienden en het farmleven te leven! Ik ben er achter dat ik dat buitenleven zo heerlijk vind en ik kan in meerdere werkzaamheden mijn ei kwijt dan ik dacht. Savonds op de bike scheuren om de varkens eten te geven en dan met zonsondergang weer terug rijden, en dan het geweldige eten wat Lauren elke avond klaar maakte! Ons laatste weekend hebben we afscheid genomen van onze vrienden, vrijdag bij Tegan thuis en zaterdagavond kwam iedereen naar de pub, ook mijn Fam. En de kinderen. Iedereen was er wat voor een ongelofelijk blije en gezellige avond zorgde! Zondag was de kater vrij groot en zijn we met een groepje op de barby boat gegaan. Ik vroeg aan Mace of we genoeg benzine hadden om naar town te varen, ja natuuurlijk Mona! Haha niet dus.. Halverwege zaten we zonder benzine maar ook dat is weer goed gekomen. Eenmaal bij de pub aangekomen hebben we afscheid genomen van nog wat mensen en had ik savonds mijn laatste avondmaal bij Lauren. De kinderen hadden een ontzettend leuk knutselwerkje gemaakt en en ik kreeg een zilveren armband. Voor de kids had ik blokken en armbamdjes gekocht waar ze heel blij mee waren. De volgende ochtend brachten Lachy en Lucy me weg naar de busstop en dat was toch wel even lastig.. Na het gedag zeggen kwamen Sanne en Royce ook aan en hebben we van hem afscheid genomen. Tegan was te laat maar de buschauffeur stopte gelukkig nog in Koondrook waar we snel uit de bus zijn gesprongen voor een laatste knuffel!
Voordat we Australië verlieten hebben we nog wat dagen in Sydney doorgebracht. Na 10 maanden geen vakantie wisten we niet zo goed wat we met onze vrije tijd aan moesten en we hadden allebei wel zin in een ander haar kleurtje. Ik heb Sanne geel haar gegeven (oeps) maat dat kleurt vast wel weer bij in de zon.. En ik heb iets wat lijkt op paars. Hil, het zusje van Lauren die ook 24 is nam ons mee uit eten wat ontzettend gezellig was en mijn laatste avond hebben we fish and chips gegeten op het strand. Wat een fijne manier om afscheid te nemen van Aus! Vanwege mijn retour ticket die ik ruim anderhalf jaar geleden heb geboekt had ik een stopover in Thailand dus was het voor mij logischer om van deze vlucht gebruik te maken. Ik heb een middag en halve nacht doorgebracht in een hotel want vrijdagochtend half 4 ging mijn taxi alweer naar de airport. Het was een grote heksenketel met alleen maar Aziaten en 0 borden met informatie, ik aan drie verschillende mensen gevraagd waar ik kom inchecken maar ze zeiden allemaal iets anders haha. Ik ben gewoon maar in een willekeurig rij gaan staan wat goed uit pakte:).
Aangekomen in Bali ging alles een beetje langs mee heen van de vermoeidheid en de hitte, even wennen weer! Ik heb ook totaal geen eetlust en alleen maar trek in patat, oké dat is niks nieuws maar ik moet niet denken aan ander voedsel. Sochtends wel even lekker ontbeten met toast en fruit. Maar goed, eenmaal op het vliegveld moest ik eerst een visa kopen en paspoort controle. Je merkt wel dat je als blank meisje in Azië aankomt want er werd meteen alweer geflirt, goedemorgen!! Na nog een extra bagage check heb ik wat geld gewisseld voor een taxi en voor veel te veel geld een taxi betaald. Smiddags dacht ik even relaxed naar het strand te kunnen Lopen maar werd al snel omringd door 10 vrouwen die mijn naam wilde weten en me jurkjes, armbandjes etc. wilde aansmeren. Ik moest eigenlijk een beetje lachen omdat ik dit helemaal vergeten was van Azië en het moet er hilarisch uit gezien hebben.. Dan maar even lekker afkoelen in de zee dacht ik! Al lopend naar de zee werd er al gefloten, geroepen en gezwaaid door een paar Balinese jongens.. Maar nu dacht ik ook nee bedankt ik blijf wel lekker zweten. Dan maar een biertje! Ik liep richting een heel krakkemikkig tentje (tegen lonely planet advies in) en daar stond een hele lieve man met dochtertje van 7 die vroeg of ik een biertje wilde. Hij was eigenlijk nog niet open maar wilde natuurlijk graag wat verdienen. Eenmaal genietend van mijn eerste biertje op Bali kwam hij gezellig bij me zitten en gaf me wat nootjes om te eten, net gekocht even verderop zei hij. Te lief en daarom at ik alles braaf op, het was best oké maar toen hij nog een volle hand naar me toe schoof dacht ik net als vroeger.. Hoe krijg ik dit bord met spruitjes op? Hij moest iemand ophalen op zee en vroeg of ik mee wilde met zijn dochter maar ik hoorde mijn moeder al op de achtergrond;) en zei nee dankje ik blijf hier lekker zitten! Daarna kwam er een Aussie van rond de 65? (Pap, jij ziet er een stuk beter uit). Ik kwam er achter dat hij 50 was toen hij zijn vrouw van 21 ontmoette en inmiddels hebben ze een zoon van 5. Een ontzettend aardige man met goed gevoel voor humor over zijn leven. Hij vertelde ook dat zijn vrouw hem vertelde dat hij alleen zijn paspoort nodig had om te trouwen, niet dus. Voor alles wat hij vergeten was moest hij 10 dollar (voor Bali veel geld) neerleggen en 100 dollar verder waren ze getrouwd. ik zei nou dat heb je toch maar goed voor elkaar mate. Daar kon hij wel om lachen.
Savonds heb ik Sanne opgehaald van het vliegveld, de volgende dag zijn we naar het centrum gelopen en hebben we een taxi geregeld voor de volgende dag naar Ubud.
In Ubud verbleven we bij een homestay, verblijf gerund door familie. Het was minimaal maar wat heb je meer nodig dan een douche en een bed? Na aankomst zijn we meteen naar het monkey forest gegaan. Super mooi gezicht die aapjes in een tempel en ik heb er ook nog eentje op mijn nek gehad. Het barst hier van de winkeltjes met kleding, sieraden etc. maar ik heb me heel goed in kunnen houden! Wel een neuspiercing laten zetten. In Ubud hebben we ook een fietstocht gedaan, sochtends om 8 uur werden we opgehaald. Voor mij als anti ochtend persoon zou dit normaal gesproken een dingetje zijn op 'vakantie' maar aangezien ik nog steeds in de Aussie tijd leef ging het prima. Onze groep bestond uit 2 stellen uit England en ons. We begonnen bij een koffie plantage met een prachtig uitzicht en daarna bezochten we een locale markt. Erg leuk om te zien en helemaal omdat er ook een kapper aan het werk was om een hele minimale setting, ik vroeg of ik een foto mocht maken en daarna werd ik ook zelf even op de foto gezet. Verder zijn we naar een huis van een familie geweest met heeel veel grote spinnen, ook hier ben ik meer aan gewend geraakt vanwege de enorme spinnen in Aus. De mensen leven erg minimaal wat ik echt een enorme inspiratie vind, ze hebben bijna niks maar lijken toch tevreden. Ook hebben we door rijstvelden heen gelopen en als laatste een heerlijke lunch gehad met uitzicht over de rijstvelden, iedereen kon het pittige eten goed aan maar ons flesje water was erg snel leeg haha dit had overigens ook te maken met een aantal klimmetje aan het einde van de fietstocht.
De volgende ochtend was het tijd voor de Gili eilanden!! Om 7 uur wachten we voor aan de weg op onze taxi, dit was ook het tijdstip dat alle kinderen naar school werden gebracht, ontzettend leuk om te zien hoe zo een ochtend op gang komt en hoe netjes alle haren zijn gevlochten en alle offers worden gebracht. Na 1,5 uur rijden kwamen we aan bij de haven, hectiek hectiek! Het was bloedheet en allerlei mensen probeerde ons bier en andere spullen aan te smeren maar uiteindelijk vonden we een plekje op het dek van de boot en hebben we ook nog dolfijnen gespot! Aankomen bij Gili Trawangan was zo gaaf, de muziek ging aan, het water was helderblauw, de zon scheen volop.. Ja dat is vrijheid en geluk!! Het was zweten met onze backpacks op maar iedereen was zo lief om ons de weg te wijzen naar onze homestay dus we waren er zo!
Smiddags hebben we lekker op het strand gelegen en savonds onze eerste cocktail gedronken. Het uitgaansleven is hier full on elke avond en al snel ontdekte we onze favoriete bar: Sama sama reggae bar, elke avond speelt daar een band (of meerdere) met Bob Marley look a likes en wat kunnen die spelen zeg! Zo ontzettend goed.. We hebben daar hele leuke en gezellige avonden gehad en iedereen ging helemaal los. No worries, be happy:)
Helaas hadden we alleen de eerste dag mooi weer en de rest alleen maar regen, daardoor wel veel mensen ontmoet. Vooral locals waar we een middag mee op het strand hebben gezeten. Één van hen was ontzettend creatief en kon o.a. hele leuke dingen in ons haar maken en mooi tekenen. De rest was vooral heel grappig en gezellig, zo konden ze veel Nederlandse woorden en o.a. Het liedje: Vader Jacob. Een van de jongens verkocht armbandjes en een uur later kwam die dan ook vol enthousiasme aanrennen met een roze armbandje (blijkbaar mijn haarkleur) met een hartje er aan, het was een hilarisch gezicht! Ook hebben we een snorkel dagje gehad met stops bij de andere eilanden. Onze lunch hadden we op Gili Air waar het stort regende en natuurlijk waren de mensen zo vriendelijk om die 2 jongen meiden een droge handdoek aan te bieden, Sanne en ik mochten plaats nemen in een klein hutje en een man (met dikke joint) kwam gezellig bij ons zitten, onze tourguide was er ook niet vies van dus hij nam ook een paar hijsjes. Tsja, alles kan op de eilanden zullen we maar zeggen. Een van de avonden hebben we ook 3 Nederlanders uit Breda ontmoet en al snel veranderde die ook hun plannen om terug te gaan naar Bali. Je kunt toch niet veel op een eiland met regen en het zag er ook niet naar uit dat het weer beter zou worden. Onze laatste avond hebben we gegeten bij ons vaste restaurantje en als afscheid kregen we een gratis shotje, (dit heeft overigens niks te maken met een reputatie die we mogelijk hebben opgebouwd) de rest van de avond hebben we afgesloten bij sama sama en een ander feestje. De laatste ochtend konden we nog lekker wat zon mee pakken en om half 3 vertrok de boot naar Bali. Ook nu was ik weer slecht met afscheid nemen, ik weet dat het overdreven klinkt maar het eilandje was zo klein dat mensen je al snel herkende en zwaaide en/of onze namen riepen. Ik kon met niemand echt deze emotie delen haha dus op naar Bali dan maar! Een man die op de boot werkte vertelde dat hij 6 jaar lang in België had gewerkt als appelplukker maar dat hij nu sinds een maandje weer hier woont en werkt.
Een paar dagen later kwamen we de jongens weer tegen in Seminyak waar we een paar strand dagjes hebben gehouden en ons budget leven weer hebben opgepakt, we eten zo goedkoop mogelijk (alleen ochtend - middag - avond) en nauwelijks iets tussendoor en we slapen in de goedkoopste homestays. Maar als je een tour wilt doen dan kost dat toch ook wel wat.. Het is ook wel weer een uitdaging om zo goedkoop mogelijk te leven. Ook zijn we er achter dat een eettentje hier er niet mooi hoeft uit te zien om goed en goedkoop eten te krijgen. Zo hebben we vandaag een heerlijke curry gegeten die een mevrouw kookte, buiten in haar achtertuintje, voor zo ver je het een tuin kunt noemen. In Seminyak hadden we trouwens nog een boze vrouw op ons dak.. Er lopen namelijk talloze vrouwen rond die armbandjes verkopen, tegen de eerste hadden we nee gezegd maar van de tweede uiteindelijk wel iets gekocht. De eerste mevrouw kwam toch wel even verhaal halen want zij was toch eerst?! En vertel nooit je naam want gister was er nog eentje boos die riep Simone, Simone, you promised me to come back later!! Dat dacht ik als slimme tactiek te gebruiken.. Werkt dus niet haha.
Na Seminyak zijn we naar Lovina afgereisd, een plaatsje in het noorden aan de kust. Onze weg hiernaartoe kosten 3 uur en we moesten hiervoor over een berg. Prachtig uitzicht en heel veel aapjes! Eenmaal aangekomen merkte we al dat het hier heel rustig is o.a. Vanwege het laagseizoen maar eigenlijk is het hier altijd wel rustiger. We waren dan ook de enige in ons verblijf. Bij aankomst hebben we meteen geregeld om te gaan duiken, we moesten hiervoor nog wel even pinnen. Dat kon wel hoor, we zouden wel even gebracht worden. Dat was dan onze eerste ervaring achterop de scooter in Bali haha. Ze reden heel voorzichtig dus mam, no worries:). We hebben een ontzettend gave duik dag gehad. We waren de enige twee waardoor we alle aandacht kregen. Als eerst moesten we ong. 4 meter naar beneden in de zee en op onze knieën gaan zitten. De eerste oefening was het schoonmaken van onze bril... En aangezien ik panisch ben voor zout water in mijn oog wist ik eens niet meer hoe onze instructeur het had uitgelegd. Sanne deed het heel goed, een beetje water in je bril laten, dan schudden met je hoofd en hard door je neus uitademen. Als volgt moesten we ons mond stuk weggooien, 10 seconded wachten en dan weer opnieuw in doen. Uiteindelijk zijn we zo'n 18 meter diep geweest en hebben we een prachtige onderwater wereld gezien! Ik was nu nog meer onder de indruk dan in Fiji en toen ik omhoog keek zag ik een schildpad! We hadden daar al op gehoopt omdat we die met snorkelen hadden gemist omdat we niet met de guide me waren gegaan. We konden een heel stukje met de schildpad meeneem, wat echt een hele vette ervaring was. Na een half uur pauze hebben we nog een keer gedoken, dit keer was er een enorm koraalrif wat recht door liep naar beneden. Prachtig koraal, ontzettend mooie vissen en een enorme kwal verder waren we aardig gesloopt maar wat een top dag:)!
Die avond zijn we gaan eten bij een klein restaurantje waar een paar jongens zongen en gitaar speelde. Al snel werden we er bij gevraagd en kwam de traditionele rijst wijn (Arak) op tafel. Een erg leuke avond gehad en de volgende dag zouden ze ons mee nemen naar een haan gevecht in dorp, misschien niet diervriendelijk maar wel een grote traditie in Bali. Helaas stort regende het de volgende dag dus dat ging niet door. Sochtends was het weer wel mooi, om 6 uur zaten we in een bootje op zee om dolfijnen te spotten! Ik dacht dat we de enige zouden zijn.. Nee hoor we waren gezellig met nog 50(?) andere bootjes. Dolfijnen hebben we gezien, enorm veel en het leuke was dat we uiteindelijk maar met 3 bootjes overbleven, de dolfijnen zwommen en sprongen naast onze boot, top dus! Daarna zouden we 'gratis' naar een hot water pool gaan. Om 10 uur werden we opgehaald door 2 jongens met scooter die maar al te gelukkig waren dat ze ons weg mochten brengen. Op een gegeven moment was Sanne uit zicht en heb ik met mijn Balinese scooter rijder langs de weg staan wachten. Wat bleek.. Sanne's buddy moest nog even zijn telefoon ophalen thuis, dus die heeft meteen de hele familie ontmoet haha. Uiteindelijk duurde het een half uur voor dat we aankwamen, de weg er naartoe was mooi. Balinese mensen zijn ontzettend aardig en helemaal als je dan door straatjes rijd waar niet veel toeristen komen, mensen lachen en zwaaien. De jongens voelde zich natuurlijk ook erg stoer om een westers meisje achterop te hebben zitten. Eenmaal aangekomen bij de Spa kwamen we erachter dat onze aardige tour regelaar had gelogen en we dus toch moesten betalen.. We hadden alleen ons geld thuis gelaten maar een van de jongens was zo aardig om het voor te schieten. Op de terug weg begon het ontzettend te regenen wat ook wel weer iets had. Toen het heel even droog was zijn we een stukje gaan lopen, Sanne zag een heel vies hoopje modder dat ontzettend stonk op de stoep liggen dus die dacht: daar ga ik even omheen. Door de regen was het behoorlijk glad dus ze viel er midden in. Wat een hilarisch gezicht! We moesten er erg om lachen en gelukkig hebben alleen wij het gezien. De stank was overigens niet te doen!!
Savonds zijn we weer bij het zelfde tentje wat gaan eten en dit keer eindigde we met een kampvuur en muziek op het strand, het waren vooral veel liefdes liedjes over gebroken harten. De westerse meisjes zijn schaars in het noorden dus alles moest natuurlijk wel uit de kast getrokken worden. Deze jongens waren al door het dolle heen dat ze met ons op de foto mochten wat erg grappig was.
De volgende ochtend vertrokken we in een krakkemikkig busje met bejaarde bestuurder richting Kuta. Vanwege het tempo deden we er een uur langer over maar beter veilig gevoel dan dat je een malloot achter het stuur hebt zitten. Ik keek niet heel erg uit om terug naar Kuta te gaan, te veel toeristen en gewoon de drukte en al die westerse invloeden hoeven niet van mij. Maar ik heb Kuta heel anders leren kennen in de paar dagen dat wij er waren. We zijn twee avonden wezen stappen met de Nederlandse jongens, o.a. Zijn we naar de Rooftop bar geweest, de duurste en grootste club van Kuta. Het was leuk voor een avondje maar doe mij maar een reggea bar! Vooral het eind van de avond was erg grappig aangezien de jongens vervoer terug moesten naar Seminyak. Alle taxi chauffeurs kwamen op hen af en ik heb nog nooit zulke fanatieke onderhandelaars gezien! Ook in Kuta hebben we onze favoriete eettent gevonden: Woosh Bang. Aan de overkant zit een surfshop waar een groep mannen al Arak aan het drinken was, een van hen was de eigenaar. Een ontzettend aardige vent die regelmatig naar Australie gaat om daar geld te verdienen. Dit was onze kans om onze Ozzy talenkennis weer op te halen.. We hebben dus de hele avond zoveel mogelijk Aussie gepraat wat echt hilarisch was. Verder hebben we vooral genoten van alle surfers, de hoge golfen en heerlijk op het strand liggen. Verder zijn we met zo'n (ik overdrijf niet) 100 mensen op de foto geweest.. In Kuta komen ook veel mensen vanuit Jakarta die zelden blanke mensen zien dus vandaar dat het blijkbaar 'bijzonder' is. Onze laatste avond hebben we gezellig bij ons tentje gegeten en onze laatste Bin tangs gedronken. Bali was ontzettend mooi maar vooral de inspirerende, vriendelijk en open mensen hebben echt een indruk achter gelaten.
Onze volgende stop was Vietnam. Er was iets fout gegaan met mijn ticket waardoor mijn bagage maar tot Singapore betaald was. Ik kon of 40 dollar liggen of we moesten opnieuw inchecken. Dar werd rennen! Snel door de immigratie, tas opvallen en opnieuw inchecken. Aangekomen in Vietnam moesten we nog aan 45 is dollars zien te komen aangezien we daarmee ons visum moesten betalen. Dit konden we niet voor de douane doen dus moesten we ons paspoort afgeven en het buiten zien op te lossen. Om lang verhaal met veel chagrijnige mensen kort te maken: na 2 uur stonden we buiten met ons visum! Aangekomen bij ons hotel werd er een man van de straat geplukt om te vertalen aangezien de meeste mensen hier geen Engels spreken. Heeft ook wel weer wat, met gebaren kom je ook wel een stuk;). Als avondmaal hebben we langs de weg gegeten, we kwamen aan een heel klein tafeltje te zitten bij 3 mannen waarvan er eentje Sanne probeerde helpen om met stokjes te eten haha. We hadden trouwens geen idee wat we bestelden maar het waren een soort noodles met groenten en beef, erg lekker!
Vanochtend zijn we met de taxi naar het busstation gebracht waar we een kaartje kochten richting Mekong Delta. We moesten nog wel even met de scooter naar de bus gebracht worden.. Wij wilde best met zijn 2 op die scooter stappen maar wat dan met onze bagage? Inmiddels riepen er 10 mensen in het Vietnamees naar ons.. Daar maakte we uit op dat we gewoon met onze backpacks en al op de scooter moesten. Dat ging m toch echt even niet worden dus werden we apart gebracht. Ik moest het meneertje wel heel goed vasthouden om niet achterover te vallen maar zonder kleerscheuren werd ik ontvangen door de erg vriendelijke (not) bus chauffeur. Het busje was meer een mini busje maar uiteindelijk werd er steeds weer een extra persoon van de weg geplukt en weer een stoeltje te voorschijn getoverd. Uiteindelijk zaten we dan met meer dan 20 mensen iets van 3 uur in het busje.
Aangekomen bij de busstop werden we met de scooter taxi naar ons Hotel gebracht. Ook hier kwam er een vertaler bij en hebben we voor morgen een tourtje op het programma staan. We gaan naar een floating market, rijstveld en op bezoek bij een familie. Erg veel zin om Vietnam te gaan ontdekken!!
Het plan na Vietnam is: Cambodja waar ik een vriendin, Marlene uit Nederland ontmoet en daarna gaan we naar Burma! Ik kijk er ook enorm uit om deze landen te gaan ontdekken.
Eind Juli ga ik dan eindelijk na bijna anderhalf jaar mijn ouders, zussen en zwager in Thailand zien waar we 3 weken samen zullen gaan reizen.
Er komt dus nog genoeg leuks en avontuurlijks aan!
Dikke kus voor iedereen die me nog steeds volgt en sorry voor de veeeeel te late update!
X
Het is inmiddels al ruim een jaar geleden dat ik vertrok uit Nederland en aankwam in Australië.. Men zegt altijd wel dat de tijd hard gaat maar dit keer heb ik echt geen idee waar de tijd gebleven is!
De laatste maanden heb ik voor Lauren en Lachy Mathers gewerkt, een ontzettend leuk en warm Australisch gezin met 2 kinderen: Lucy van 4 en Frida is 2. Ik paste voornamelijk op de kinderen en de rest van de de dagen werkte ik op de farm en de Butcher shop. De eerste paar dagen werk op de farm waren behoorlijk pittig.. We moesten een enorm lang hek slopen, dat betekende eerst al het prikkel draad los knippen en daarna alle palen uit de grond trekken. Het was behoorlijk heet dus mijn hoofd was zo rood als een tomaat!! Iedereen raad je aan om met een hoed en lange mouwen te werken anders is het bijna niet te doen. Ook hebben we een ochtend biggetjes gevaccineerd. Deze biggetjes zijn groot genoeg om bij de moeder weg gehaald te worden, maar eerst moesten ze nog gevangen worden.. Dit was al een heel gedoe omdat de varkens al zoveel kracht en zwaarte hebben. Sanne greep ze bij de achterpoten en Renee (werkneemster) gaf de eerste prik en ik de tweede, ook heb ik een keer mis geprikt in Renee haar been.. Oké het was meer geschaafd maar ze leeft nog;) Daarna werden ze met veel pijn en moeite in een trailer gewerkt en naar een andere paddock gebracht. Ook help ik in de Butcher shop waar de varkens worden verwerkt tot heerlijke bacon, worstjes etc. etc. Ik mag alles doen, zo heb ik een stuk been in stukken gesneden, worstjes gemaakt, bacon noem maar op. Ik werk voornamelijk met Renée en Sally waar ik altijd de grootste lol mee heb en echt over alles kan praten. Het is echt een mooi bedrijf, een free range farm wat dus betekend dat de varkens enorm veel ruimte hebben incl. Modder baden. Afgelopen weken zijn er veel nieuwe varkentjes geboren en dat was weer ontzettend schattig! Iedereen noemt me hier tegenwoordig 'Mona' omdat Frida me zo noemde (en nog steeds) toen ze net begon te praten.
Het is alweer lang geleden maar Kerst vieren was heel apart.. Met kerstavond verzamelde iedereen zich in de pub en heb ik veel nieuwe mensen ontmoet. Kinderen van, broers en zussen van.. Het is elk jaar een enorme reünie van oud locals die terug naar Barham komen om kerst te vieren. Een erg gezellig avond! Op kerstdag heb ik ontbeten met de Smits familie en smiddags hadden we een enorm uitgebreide lunch bij Lauren en Lachlan. Haar ouders, zussen met aanhang en vrienden waren er, erg gezellig weer en geweldig lekker eten!! Lunch is het grootste maal in Australie met kerst en 2e kerstdag word hier boxing day genoemd. Die middag werden er voorbereidingen getroffen voor een bootrace tussen plaatselijke vrienden. Het werd georganiseerd door Tory, een vriend van Shaun. Achter zijn huis loopt een rivier. Een aantal vrienden waren al gekomen om te oefenen, of wij mee wilden? Dat hebben we geweten! De rivier zat vol opstakels in het water en we moesten 2 keer de boot uit het water trekken vanwege bruggen waar we niet onderdoor konden. De volgende ochtend verzamelde een heleboel mensen zich bij de start en waren er behoorlijk wat deelnemers. Ik durfde het niet aan om mee te gaan in een boot dus heb ik mooi afgewacht tot alle boten terug kwamen. De rest van de dag was top, biertje, zonnetje, gezellige mensen en veel lachwekkende momenten.
De 29e zou ik naar Susan in Sydney vertrekken maar ik kreeg rond middernacht een berichtje dat mijn vlucht geannuleerd was.. Ik heb de hele nacht geprobeerd van alles te regelen maar uiteindelijk kon ik de volgende ochtend pas terug bellen. De tijd dat ik kon bellen moest ik mijn bus naar Melbourne ook halen dus heb ik gewoon maar de gok gewaagd. Ik kon helaas pas de volgende ochtend vliegen dus heb ik me maar op de Sale gestoord, wat een fijn gevoel om weer wat nieuws aan te kunnen doen! Om 4 uur sochtends heb ik de bus naar het vliegveld gepakt en na 3 x mijn tas opnieuw leeg gehaald te hebben mocht ik de douane door. Ik was een paar keer een nagelschaartje kwijtgeraakt (dacht ik) maar die bleken allemaal im mijn tas te zitten.. Gelukkig konden de mensen daar er erg om lachen. En voor ik het wist zag ik Suus op het vliegveld! Haar vader bracht ons naar haar adres in Bondi (uitzicht op zee) wauw!
We hebben echt een super week gehad! Met veel feestjes waaronder oud en nieuw op een uitkijk punt met uitzicht over de harbour bridge. Gaaf om mee the maken! Na nog wat verschillende feestjes in Bondi moesten we er op nieuwjaars dag weer op tijd uit want we gingen naar Field Day! Een groot festival in Sydney waar ik ook een groep Nederlandse vrienden van Suus heb ontmoet. De dag voor mijn verjaardag zijn we naar hun huis gegaan waar er spontaan een poolparty ontstond, te leuke dag/avond gehad. De volgende dag heb ik mijn pakketje van thuis open gemaakt op het strand en ben ik met Suus naar een open lucht cinema geweest. Al met al was het een top week, Thanks lieve Suus!
Een week later was ik nog een keer jarig want Sanne en Aaron zijn zo ontzettend lief geweest om een surprise party voor me te organiseren..! Sanne zag ik die ochtend in town, ik roepen maar ze reageerde niet.. Daarna zag ik Aaron op het balkon van de pub bellen dus vroeg ik aan hem: Heb je Sanne gezien? Nee niet gezien zei hij terwijl hij gewoon met haar aan het bellen was haha. Daarna zag ik ze samen in een auto weg rijden en snapte ik er dus helemaal niks meer van! De rest van de dag reageerde ze ook niet op telefoontjes en nog steeds had ik niks in de gaten! Savonds werd ik naar het balkon van de pub gelokt en daar stonden allemaal lieve mensen me op te wachten. Ik hou er helemaal niet van om in de belangstelling te staan maar dit was zo speciaal! Het balkon was versierd met ballonnen en ik kreeg een heerlijk zelfgemaakte chocolade cake met kaarsjes, een eeenorme chocolade reep en een heerlijk luchtje. Uiteindelijk belande we bij de club waar een jongen van X factor speelde en jaaa natuurlijk werkt ik ook toegezongen haha. Ik heb echt een top avond gehad met leuke mensen en San, nogmaals bedankt! X
Al snel stond het Australia weekend op de planning. Met een kleine groep zijn we naar een rivier zo'n uurtje verder gereden en hebben daar onze camping plek gereserveerd voor 3 nachten. Het weer was heerlijk, de groep klein maar gezellig en er werd vol op geskied. Sanne en ik zijn zowel op de kneeboard geweest als op de tube.. Dat was me toch wel een ervaring, wat ging dat ongelofelijk hard! De maandag was het 'Straya' (Australia) day. Smiddags dropte Shaun ons af bij de rivier waar we op een barbi boat zouden gaan. Die race was inmiddels al begonnen dus moesten we het eindpunt zien te vinden. Lachy (man Lauren) wees ons de weg door een bos, wij met de truck het punt proberen te vind.. Ik denk dat we na een aantal verdwaalde sporen na 1,5 uur arriveerden. Er was verder nog niemand dus daar stonden we dan met ons Nederlands geschminkte hoofd wat niemand natuurlijk snapte. Er lag een boot in het water met een bar en bar krukken er omheen en er was een enorme glijbaan gemaakt. Al snel arriveerde er een stuk of 6 boten en was het weer een ontzettend leuke avond!
De afgelopen weken zijn ontzettend leuk geweest, zo heb ik leren waterskiën, wakeboarden en heb ik een poging gedaan tot barefooting waarvan de beelden nog op Facebook staan haha. De bedoeling was dat je aan een stang ging hangen naast de boot, je omdraaide op je billen en dan op het water gaat staan in de schaatshouding.. Wat was dat ontzettend moeilijk en eng! De eerste keer maakte ik ook een enorme klapper waarna ik dacht dat ik mijn nek gebroken had maar gelukkig alles deed het nog.. Na nog 2x proberen ging het beter maar mijn armen konden niet meer.. Dat was dan de laatste keer skiën.. Wat was het heerlijk om bijna elk weekend met een groepje vrienden het water op te gaan!
Ik heb ook nog een dag bij Shaun op de farm doorgebracht.. Het was een heerlijke na zomerdag, prima weer voor een motorritje! (Sorry mama) die middag zijn we naar een andere vriend, Tory gegaan. Leonie, de Duitse nanny ging ook mee, daar hebben we gevaren tot dat het donker werd en wat een prachtige zonsondergang hebben we gezien! Dat ga ik toch voornamelijk missen aan Aus, de prachtige zonsondergang en de ongelofelijke sterrenhemel!
Het paasweekend heb ik doorgebracht met mijn collega Renée en haar familie. Donderdag avond ben ik op de boerderij blijven slapen en hebben we een vreselijke horror film over een backpacker killer gekeken.. Ik ben heel blij dat ik de outback al gezien heb.. De volgende dag zijn we naar een andere boerderij langs de Murray gegaan om te kamperen. Het was heerlijk paasweer, overdag korte broeken weer zoals we dat zo mooi in Nederland zeggen;). Savonds ging het kampvuur aan en aten we heerlijke lam en varkens roast. Dit keer sliepen we niet in een tent maar gewoon buiten in een swag.. Ik had mijn ijsmuts al op savonds, ik was zo gewend aan de hitte en in een paar weken tijd is het al zo afgekoeld! Natuurlijk was het ook overdreven en werd ik snachts wakker van de hitte maarja beter te warm dan te koud hè;)
Mijn laatste week in Barham heb ik de nieuwe Duitse nanny ingewerkt en volop genoten van het nog 'thuis' zijn en afscheid nemen. Ik kan niet vaak genoeg zeggen hoe fijn mijn laatste maanden zijn geweest, ik heb vrienden voor het leven en zoveel mensen waarvoor ik niet 'De Backpacker' meer ben maar gewoon Mona/Simone.. Voor mij waren de bijna 10 maanden in Barham niet te lang maar juist een geweldige ervaring. Ik vond het deel uitmaken van een dorp/community zo veel diepgang hebben.. Het is eigenlijk niet te vergelijken met reizen, mijn beeld over Australië is ook enorm veranderd, in eerste instantie zou het voor mij geen land zijn om naar terug te keren maar wat zou ik het geweldig vinden om weer door het prachtige landschap te rijden met mijn vrienden en het farmleven te leven! Ik ben er achter dat ik dat buitenleven zo heerlijk vind en ik kan in meerdere werkzaamheden mijn ei kwijt dan ik dacht. Savonds op de bike scheuren om de varkens eten te geven en dan met zonsondergang weer terug rijden, en dan het geweldige eten wat Lauren elke avond klaar maakte! Ons laatste weekend hebben we afscheid genomen van onze vrienden, vrijdag bij Tegan thuis en zaterdagavond kwam iedereen naar de pub, ook mijn Fam. En de kinderen. Iedereen was er wat voor een ongelofelijk blije en gezellige avond zorgde! Zondag was de kater vrij groot en zijn we met een groepje op de barby boat gegaan. Ik vroeg aan Mace of we genoeg benzine hadden om naar town te varen, ja natuuurlijk Mona! Haha niet dus.. Halverwege zaten we zonder benzine maar ook dat is weer goed gekomen. Eenmaal bij de pub aangekomen hebben we afscheid genomen van nog wat mensen en had ik savonds mijn laatste avondmaal bij Lauren. De kinderen hadden een ontzettend leuk knutselwerkje gemaakt en en ik kreeg een zilveren armband. Voor de kids had ik blokken en armbamdjes gekocht waar ze heel blij mee waren. De volgende ochtend brachten Lachy en Lucy me weg naar de busstop en dat was toch wel even lastig.. Na het gedag zeggen kwamen Sanne en Royce ook aan en hebben we van hem afscheid genomen. Tegan was te laat maar de buschauffeur stopte gelukkig nog in Koondrook waar we snel uit de bus zijn gesprongen voor een laatste knuffel!
Voordat we Australië verlieten hebben we nog wat dagen in Sydney doorgebracht. Na 10 maanden geen vakantie wisten we niet zo goed wat we met onze vrije tijd aan moesten en we hadden allebei wel zin in een ander haar kleurtje. Ik heb Sanne geel haar gegeven (oeps) maat dat kleurt vast wel weer bij in de zon.. En ik heb iets wat lijkt op paars. Hil, het zusje van Lauren die ook 24 is nam ons mee uit eten wat ontzettend gezellig was en mijn laatste avond hebben we fish and chips gegeten op het strand. Wat een fijne manier om afscheid te nemen van Aus! Vanwege mijn retour ticket die ik ruim anderhalf jaar geleden heb geboekt had ik een stopover in Thailand dus was het voor mij logischer om van deze vlucht gebruik te maken. Ik heb een middag en halve nacht doorgebracht in een hotel want vrijdagochtend half 4 ging mijn taxi alweer naar de airport. Het was een grote heksenketel met alleen maar Aziaten en 0 borden met informatie, ik aan drie verschillende mensen gevraagd waar ik kom inchecken maar ze zeiden allemaal iets anders haha. Ik ben gewoon maar in een willekeurig rij gaan staan wat goed uit pakte:).
Aangekomen in Bali ging alles een beetje langs mee heen van de vermoeidheid en de hitte, even wennen weer! Ik heb ook totaal geen eetlust en alleen maar trek in patat, oké dat is niks nieuws maar ik moet niet denken aan ander voedsel. Sochtends wel even lekker ontbeten met toast en fruit. Maar goed, eenmaal op het vliegveld moest ik eerst een visa kopen en paspoort controle. Je merkt wel dat je als blank meisje in Azië aankomt want er werd meteen alweer geflirt, goedemorgen!! Na nog een extra bagage check heb ik wat geld gewisseld voor een taxi en voor veel te veel geld een taxi betaald. Smiddags dacht ik even relaxed naar het strand te kunnen Lopen maar werd al snel omringd door 10 vrouwen die mijn naam wilde weten en me jurkjes, armbandjes etc. wilde aansmeren. Ik moest eigenlijk een beetje lachen omdat ik dit helemaal vergeten was van Azië en het moet er hilarisch uit gezien hebben.. Dan maar even lekker afkoelen in de zee dacht ik! Al lopend naar de zee werd er al gefloten, geroepen en gezwaaid door een paar Balinese jongens.. Maar nu dacht ik ook nee bedankt ik blijf wel lekker zweten. Dan maar een biertje! Ik liep richting een heel krakkemikkig tentje (tegen lonely planet advies in) en daar stond een hele lieve man met dochtertje van 7 die vroeg of ik een biertje wilde. Hij was eigenlijk nog niet open maar wilde natuurlijk graag wat verdienen. Eenmaal genietend van mijn eerste biertje op Bali kwam hij gezellig bij me zitten en gaf me wat nootjes om te eten, net gekocht even verderop zei hij. Te lief en daarom at ik alles braaf op, het was best oké maar toen hij nog een volle hand naar me toe schoof dacht ik net als vroeger.. Hoe krijg ik dit bord met spruitjes op? Hij moest iemand ophalen op zee en vroeg of ik mee wilde met zijn dochter maar ik hoorde mijn moeder al op de achtergrond;) en zei nee dankje ik blijf hier lekker zitten! Daarna kwam er een Aussie van rond de 65? (Pap, jij ziet er een stuk beter uit). Ik kwam er achter dat hij 50 was toen hij zijn vrouw van 21 ontmoette en inmiddels hebben ze een zoon van 5. Een ontzettend aardige man met goed gevoel voor humor over zijn leven. Hij vertelde ook dat zijn vrouw hem vertelde dat hij alleen zijn paspoort nodig had om te trouwen, niet dus. Voor alles wat hij vergeten was moest hij 10 dollar (voor Bali veel geld) neerleggen en 100 dollar verder waren ze getrouwd. ik zei nou dat heb je toch maar goed voor elkaar mate. Daar kon hij wel om lachen.
Savonds heb ik Sanne opgehaald van het vliegveld, de volgende dag zijn we naar het centrum gelopen en hebben we een taxi geregeld voor de volgende dag naar Ubud.
In Ubud verbleven we bij een homestay, verblijf gerund door familie. Het was minimaal maar wat heb je meer nodig dan een douche en een bed? Na aankomst zijn we meteen naar het monkey forest gegaan. Super mooi gezicht die aapjes in een tempel en ik heb er ook nog eentje op mijn nek gehad. Het barst hier van de winkeltjes met kleding, sieraden etc. maar ik heb me heel goed in kunnen houden! Wel een neuspiercing laten zetten. In Ubud hebben we ook een fietstocht gedaan, sochtends om 8 uur werden we opgehaald. Voor mij als anti ochtend persoon zou dit normaal gesproken een dingetje zijn op 'vakantie' maar aangezien ik nog steeds in de Aussie tijd leef ging het prima. Onze groep bestond uit 2 stellen uit England en ons. We begonnen bij een koffie plantage met een prachtig uitzicht en daarna bezochten we een locale markt. Erg leuk om te zien en helemaal omdat er ook een kapper aan het werk was om een hele minimale setting, ik vroeg of ik een foto mocht maken en daarna werd ik ook zelf even op de foto gezet. Verder zijn we naar een huis van een familie geweest met heeel veel grote spinnen, ook hier ben ik meer aan gewend geraakt vanwege de enorme spinnen in Aus. De mensen leven erg minimaal wat ik echt een enorme inspiratie vind, ze hebben bijna niks maar lijken toch tevreden. Ook hebben we door rijstvelden heen gelopen en als laatste een heerlijke lunch gehad met uitzicht over de rijstvelden, iedereen kon het pittige eten goed aan maar ons flesje water was erg snel leeg haha dit had overigens ook te maken met een aantal klimmetje aan het einde van de fietstocht.
De volgende ochtend was het tijd voor de Gili eilanden!! Om 7 uur wachten we voor aan de weg op onze taxi, dit was ook het tijdstip dat alle kinderen naar school werden gebracht, ontzettend leuk om te zien hoe zo een ochtend op gang komt en hoe netjes alle haren zijn gevlochten en alle offers worden gebracht. Na 1,5 uur rijden kwamen we aan bij de haven, hectiek hectiek! Het was bloedheet en allerlei mensen probeerde ons bier en andere spullen aan te smeren maar uiteindelijk vonden we een plekje op het dek van de boot en hebben we ook nog dolfijnen gespot! Aankomen bij Gili Trawangan was zo gaaf, de muziek ging aan, het water was helderblauw, de zon scheen volop.. Ja dat is vrijheid en geluk!! Het was zweten met onze backpacks op maar iedereen was zo lief om ons de weg te wijzen naar onze homestay dus we waren er zo!
Smiddags hebben we lekker op het strand gelegen en savonds onze eerste cocktail gedronken. Het uitgaansleven is hier full on elke avond en al snel ontdekte we onze favoriete bar: Sama sama reggae bar, elke avond speelt daar een band (of meerdere) met Bob Marley look a likes en wat kunnen die spelen zeg! Zo ontzettend goed.. We hebben daar hele leuke en gezellige avonden gehad en iedereen ging helemaal los. No worries, be happy:)
Helaas hadden we alleen de eerste dag mooi weer en de rest alleen maar regen, daardoor wel veel mensen ontmoet. Vooral locals waar we een middag mee op het strand hebben gezeten. Één van hen was ontzettend creatief en kon o.a. hele leuke dingen in ons haar maken en mooi tekenen. De rest was vooral heel grappig en gezellig, zo konden ze veel Nederlandse woorden en o.a. Het liedje: Vader Jacob. Een van de jongens verkocht armbandjes en een uur later kwam die dan ook vol enthousiasme aanrennen met een roze armbandje (blijkbaar mijn haarkleur) met een hartje er aan, het was een hilarisch gezicht! Ook hebben we een snorkel dagje gehad met stops bij de andere eilanden. Onze lunch hadden we op Gili Air waar het stort regende en natuurlijk waren de mensen zo vriendelijk om die 2 jongen meiden een droge handdoek aan te bieden, Sanne en ik mochten plaats nemen in een klein hutje en een man (met dikke joint) kwam gezellig bij ons zitten, onze tourguide was er ook niet vies van dus hij nam ook een paar hijsjes. Tsja, alles kan op de eilanden zullen we maar zeggen. Een van de avonden hebben we ook 3 Nederlanders uit Breda ontmoet en al snel veranderde die ook hun plannen om terug te gaan naar Bali. Je kunt toch niet veel op een eiland met regen en het zag er ook niet naar uit dat het weer beter zou worden. Onze laatste avond hebben we gegeten bij ons vaste restaurantje en als afscheid kregen we een gratis shotje, (dit heeft overigens niks te maken met een reputatie die we mogelijk hebben opgebouwd) de rest van de avond hebben we afgesloten bij sama sama en een ander feestje. De laatste ochtend konden we nog lekker wat zon mee pakken en om half 3 vertrok de boot naar Bali. Ook nu was ik weer slecht met afscheid nemen, ik weet dat het overdreven klinkt maar het eilandje was zo klein dat mensen je al snel herkende en zwaaide en/of onze namen riepen. Ik kon met niemand echt deze emotie delen haha dus op naar Bali dan maar! Een man die op de boot werkte vertelde dat hij 6 jaar lang in België had gewerkt als appelplukker maar dat hij nu sinds een maandje weer hier woont en werkt.
Een paar dagen later kwamen we de jongens weer tegen in Seminyak waar we een paar strand dagjes hebben gehouden en ons budget leven weer hebben opgepakt, we eten zo goedkoop mogelijk (alleen ochtend - middag - avond) en nauwelijks iets tussendoor en we slapen in de goedkoopste homestays. Maar als je een tour wilt doen dan kost dat toch ook wel wat.. Het is ook wel weer een uitdaging om zo goedkoop mogelijk te leven. Ook zijn we er achter dat een eettentje hier er niet mooi hoeft uit te zien om goed en goedkoop eten te krijgen. Zo hebben we vandaag een heerlijke curry gegeten die een mevrouw kookte, buiten in haar achtertuintje, voor zo ver je het een tuin kunt noemen. In Seminyak hadden we trouwens nog een boze vrouw op ons dak.. Er lopen namelijk talloze vrouwen rond die armbandjes verkopen, tegen de eerste hadden we nee gezegd maar van de tweede uiteindelijk wel iets gekocht. De eerste mevrouw kwam toch wel even verhaal halen want zij was toch eerst?! En vertel nooit je naam want gister was er nog eentje boos die riep Simone, Simone, you promised me to come back later!! Dat dacht ik als slimme tactiek te gebruiken.. Werkt dus niet haha.
Na Seminyak zijn we naar Lovina afgereisd, een plaatsje in het noorden aan de kust. Onze weg hiernaartoe kosten 3 uur en we moesten hiervoor over een berg. Prachtig uitzicht en heel veel aapjes! Eenmaal aangekomen merkte we al dat het hier heel rustig is o.a. Vanwege het laagseizoen maar eigenlijk is het hier altijd wel rustiger. We waren dan ook de enige in ons verblijf. Bij aankomst hebben we meteen geregeld om te gaan duiken, we moesten hiervoor nog wel even pinnen. Dat kon wel hoor, we zouden wel even gebracht worden. Dat was dan onze eerste ervaring achterop de scooter in Bali haha. Ze reden heel voorzichtig dus mam, no worries:). We hebben een ontzettend gave duik dag gehad. We waren de enige twee waardoor we alle aandacht kregen. Als eerst moesten we ong. 4 meter naar beneden in de zee en op onze knieën gaan zitten. De eerste oefening was het schoonmaken van onze bril... En aangezien ik panisch ben voor zout water in mijn oog wist ik eens niet meer hoe onze instructeur het had uitgelegd. Sanne deed het heel goed, een beetje water in je bril laten, dan schudden met je hoofd en hard door je neus uitademen. Als volgt moesten we ons mond stuk weggooien, 10 seconded wachten en dan weer opnieuw in doen. Uiteindelijk zijn we zo'n 18 meter diep geweest en hebben we een prachtige onderwater wereld gezien! Ik was nu nog meer onder de indruk dan in Fiji en toen ik omhoog keek zag ik een schildpad! We hadden daar al op gehoopt omdat we die met snorkelen hadden gemist omdat we niet met de guide me waren gegaan. We konden een heel stukje met de schildpad meeneem, wat echt een hele vette ervaring was. Na een half uur pauze hebben we nog een keer gedoken, dit keer was er een enorm koraalrif wat recht door liep naar beneden. Prachtig koraal, ontzettend mooie vissen en een enorme kwal verder waren we aardig gesloopt maar wat een top dag:)!
Die avond zijn we gaan eten bij een klein restaurantje waar een paar jongens zongen en gitaar speelde. Al snel werden we er bij gevraagd en kwam de traditionele rijst wijn (Arak) op tafel. Een erg leuke avond gehad en de volgende dag zouden ze ons mee nemen naar een haan gevecht in dorp, misschien niet diervriendelijk maar wel een grote traditie in Bali. Helaas stort regende het de volgende dag dus dat ging niet door. Sochtends was het weer wel mooi, om 6 uur zaten we in een bootje op zee om dolfijnen te spotten! Ik dacht dat we de enige zouden zijn.. Nee hoor we waren gezellig met nog 50(?) andere bootjes. Dolfijnen hebben we gezien, enorm veel en het leuke was dat we uiteindelijk maar met 3 bootjes overbleven, de dolfijnen zwommen en sprongen naast onze boot, top dus! Daarna zouden we 'gratis' naar een hot water pool gaan. Om 10 uur werden we opgehaald door 2 jongens met scooter die maar al te gelukkig waren dat ze ons weg mochten brengen. Op een gegeven moment was Sanne uit zicht en heb ik met mijn Balinese scooter rijder langs de weg staan wachten. Wat bleek.. Sanne's buddy moest nog even zijn telefoon ophalen thuis, dus die heeft meteen de hele familie ontmoet haha. Uiteindelijk duurde het een half uur voor dat we aankwamen, de weg er naartoe was mooi. Balinese mensen zijn ontzettend aardig en helemaal als je dan door straatjes rijd waar niet veel toeristen komen, mensen lachen en zwaaien. De jongens voelde zich natuurlijk ook erg stoer om een westers meisje achterop te hebben zitten. Eenmaal aangekomen bij de Spa kwamen we erachter dat onze aardige tour regelaar had gelogen en we dus toch moesten betalen.. We hadden alleen ons geld thuis gelaten maar een van de jongens was zo aardig om het voor te schieten. Op de terug weg begon het ontzettend te regenen wat ook wel weer iets had. Toen het heel even droog was zijn we een stukje gaan lopen, Sanne zag een heel vies hoopje modder dat ontzettend stonk op de stoep liggen dus die dacht: daar ga ik even omheen. Door de regen was het behoorlijk glad dus ze viel er midden in. Wat een hilarisch gezicht! We moesten er erg om lachen en gelukkig hebben alleen wij het gezien. De stank was overigens niet te doen!!
Savonds zijn we weer bij het zelfde tentje wat gaan eten en dit keer eindigde we met een kampvuur en muziek op het strand, het waren vooral veel liefdes liedjes over gebroken harten. De westerse meisjes zijn schaars in het noorden dus alles moest natuurlijk wel uit de kast getrokken worden. Deze jongens waren al door het dolle heen dat ze met ons op de foto mochten wat erg grappig was.
De volgende ochtend vertrokken we in een krakkemikkig busje met bejaarde bestuurder richting Kuta. Vanwege het tempo deden we er een uur langer over maar beter veilig gevoel dan dat je een malloot achter het stuur hebt zitten. Ik keek niet heel erg uit om terug naar Kuta te gaan, te veel toeristen en gewoon de drukte en al die westerse invloeden hoeven niet van mij. Maar ik heb Kuta heel anders leren kennen in de paar dagen dat wij er waren. We zijn twee avonden wezen stappen met de Nederlandse jongens, o.a. Zijn we naar de Rooftop bar geweest, de duurste en grootste club van Kuta. Het was leuk voor een avondje maar doe mij maar een reggea bar! Vooral het eind van de avond was erg grappig aangezien de jongens vervoer terug moesten naar Seminyak. Alle taxi chauffeurs kwamen op hen af en ik heb nog nooit zulke fanatieke onderhandelaars gezien! Ook in Kuta hebben we onze favoriete eettent gevonden: Woosh Bang. Aan de overkant zit een surfshop waar een groep mannen al Arak aan het drinken was, een van hen was de eigenaar. Een ontzettend aardige vent die regelmatig naar Australie gaat om daar geld te verdienen. Dit was onze kans om onze Ozzy talenkennis weer op te halen.. We hebben dus de hele avond zoveel mogelijk Aussie gepraat wat echt hilarisch was. Verder hebben we vooral genoten van alle surfers, de hoge golfen en heerlijk op het strand liggen. Verder zijn we met zo'n (ik overdrijf niet) 100 mensen op de foto geweest.. In Kuta komen ook veel mensen vanuit Jakarta die zelden blanke mensen zien dus vandaar dat het blijkbaar 'bijzonder' is. Onze laatste avond hebben we gezellig bij ons tentje gegeten en onze laatste Bin tangs gedronken. Bali was ontzettend mooi maar vooral de inspirerende, vriendelijk en open mensen hebben echt een indruk achter gelaten.
Onze volgende stop was Vietnam. Er was iets fout gegaan met mijn ticket waardoor mijn bagage maar tot Singapore betaald was. Ik kon of 40 dollar liggen of we moesten opnieuw inchecken. Dar werd rennen! Snel door de immigratie, tas opvallen en opnieuw inchecken. Aangekomen in Vietnam moesten we nog aan 45 is dollars zien te komen aangezien we daarmee ons visum moesten betalen. Dit konden we niet voor de douane doen dus moesten we ons paspoort afgeven en het buiten zien op te lossen. Om lang verhaal met veel chagrijnige mensen kort te maken: na 2 uur stonden we buiten met ons visum! Aangekomen bij ons hotel werd er een man van de straat geplukt om te vertalen aangezien de meeste mensen hier geen Engels spreken. Heeft ook wel weer wat, met gebaren kom je ook wel een stuk;). Als avondmaal hebben we langs de weg gegeten, we kwamen aan een heel klein tafeltje te zitten bij 3 mannen waarvan er eentje Sanne probeerde helpen om met stokjes te eten haha. We hadden trouwens geen idee wat we bestelden maar het waren een soort noodles met groenten en beef, erg lekker!
Vanochtend zijn we met de taxi naar het busstation gebracht waar we een kaartje kochten richting Mekong Delta. We moesten nog wel even met de scooter naar de bus gebracht worden.. Wij wilde best met zijn 2 op die scooter stappen maar wat dan met onze bagage? Inmiddels riepen er 10 mensen in het Vietnamees naar ons.. Daar maakte we uit op dat we gewoon met onze backpacks en al op de scooter moesten. Dat ging m toch echt even niet worden dus werden we apart gebracht. Ik moest het meneertje wel heel goed vasthouden om niet achterover te vallen maar zonder kleerscheuren werd ik ontvangen door de erg vriendelijke (not) bus chauffeur. Het busje was meer een mini busje maar uiteindelijk werd er steeds weer een extra persoon van de weg geplukt en weer een stoeltje te voorschijn getoverd. Uiteindelijk zaten we dan met meer dan 20 mensen iets van 3 uur in het busje.
Aangekomen bij de busstop werden we met de scooter taxi naar ons Hotel gebracht. Ook hier kwam er een vertaler bij en hebben we voor morgen een tourtje op het programma staan. We gaan naar een floating market, rijstveld en op bezoek bij een familie. Erg veel zin om Vietnam te gaan ontdekken!!
Het plan na Vietnam is: Cambodja waar ik een vriendin, Marlene uit Nederland ontmoet en daarna gaan we naar Burma! Ik kijk er ook enorm uit om deze landen te gaan ontdekken.
Eind Juli ga ik dan eindelijk na bijna anderhalf jaar mijn ouders, zussen en zwager in Thailand zien waar we 3 weken samen zullen gaan reizen.
Er komt dus nog genoeg leuks en avontuurlijks aan!
Dikke kus voor iedereen die me nog steeds volgt en sorry voor de veeeeel te late update!
X
-
11 Mei 2015 - 10:56
Els:
Lieve Simone,
Wat een mooi verhaal, je tijd in Australie, het zit er nu echt op. Mocht je ooit weer thuis zijn en een baan hebben, dan kun je aan de tijd met de varkens daar terug denken bij stress. Volgens mij kun je in Nederland ook varkens knuffelen als therapie. Fijn dat je het daar zo goed hebt gehad, wie had dat gedacht toen je vertrok, dat je ook zou leren worstjes maken en bacon.
Je nieuwe avonturen klinken ook goed, veel ondernemen en veel zien, we geven je groot gelijk.
Mijn broer is ooit in Vietnam geweest, ook zo'n mooi land, met mooie mensen en geweldige natuur.
Ik zag wel dat het rond de 33 graden was, maar dat ben jij nu wel gewend.
Wij wensen je een goede tijd daar en de andere landen waar je nog naartoe wilt en geweldig dat je dadelijk je ouders en zussen weer zal zien in Thailand, als ik er aan denk moet ik al een traantje wegpinken, hoe zal dat wel niet voor je familie en jou zijn.
Veel liefs Simone ook van Frank en dat paarse haar vonden we geweldig staan!
Els -
02 Juni 2015 - 13:46
Marijke:
Hoi lieve Simone,
Ik ben wel erg laat met een reactie, maar we hebben weer genoten van je mooie verhaal!
We printen je verslagen uit en kunnen ze op ons gemak nog eens doorlezen. Je zit inmiddels al weer in een heel andere land Vietnam waar we schitterende foto's van hebben gezien via fb en je met vriendinnen weer veel onderneemt!
Simone, we blijven je volgen nog een mooie tijd en liefs van ons!
Gerard en marijke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley