Bula! Einde roadtrio and Fiji time!

Bula!

Het is weer even geleden dat ik wat van me heb laten horen, dus hieronder weer een update! Ik waarschuw alvast.. word niet jaloers;).

In Takaka hebben we nog een paar dagen doorgebracht omdat het alleen maar regende en dus niet aan onze wandel tocht konden beginnen. Om de tijd te doden vroeg Bob, een oudere man afkomstig van Amerika, maar levend in NZ of we schelpen en mossels wilde zoeken voor het avondmaal. Daar gingen we dan (Kathi, En de 2 Chinese jongens + Bob). Aangekomen bij de zee stond er een enorme wint en regende het behoorlijk, tot onze knieën moesten we de zee in en graven maar! (Kkkkouuuudd) Het was best hard werken dus dat compenseerde de kou weer een beetje. Na een uur hadden we behoorlijk wat voedsel verzameld waarna de vrouwen in de auto bleven en de mannen nog op zoek gingen naar de mossels. Eenmaal aangekomen in het hostel begonnen we samen met de rest van de mensen de schelpen schoon te maken en te koken. Kathi haalde alle open schelpen uit het water en ik haalde het voedsel er uit. Zo stonden we met heel het hostel een heerlijk avondmaal voor te bereiden met de volgende nationaliteiten: Italië, Frankrijk, USA, Oostenrijk, China en Nederland. Rond middernacht konden we dan eindelijk aan tafel en het was heerlijk! De volgende dag besloten we weer samen het eten te verzorgen, Kathi en ik verzorgden het dessert, gebakken banaan met chocolade. Dit ging overigens niet helemaal goed want de schil die oorspronkelijk moet blijven zitten was helemaal zwart dus doe hebben we er maar vanaf gehaald. Kathi kon iedereen goed doen geloven dat deze bereidingswijze zo "hoorde" haha.

Uiteindelijk was het na een aantal dagen regen dan toch goed weer, zo konden we eindelijk aan onze wandeling door Abel Tasman National Park beginnen. Het eerste gedeelte was maar 2 uurtjes, een stuk over het strand en daarna door het regenwoud. Onze hut lag aan de overkant van een rivier met zeewater die je alleen kunt over steken als het low tight is. Sommige stukken waren nog wel gevuld met water dus dat werd broek opstropen en gaan!
In de hut was er geen stroom dus gelukkig hadden we de mannen om een vuurtje voor ons te stoken. De matrassen hadden we rondom het vuur gelegd. Savonds was de rivier vol met zee water en de maan was ontzettend vel en de sterrenhemel was weer waanzinnig! Een van de Chinese jongens was zo gelukkig dat hij spontaan het ijs koude water in sprong, wat hebben we gelachen! De 2e x heb ik ook een poging gedaan maar ik kwam niet verder dan tot mijn knieën.. De volgende ochtend stond het water nog steeds hoog waardoor we weer stukken door het water moesten lopen, dit meer moesten we nog opschieten ook om onze water taxi te halen. Zweten dus! De mannen waren al in grote stress maar ruim een half uur voor tijd waren we aangekomen op het strand. De bestuurder van de taxi boot had er zin in, we hebben dan ook waanzinnig hard over het water heen gescheurd! Onderweg nog een stop bij zeeleeuwen en pinguïns gemaakt. Die middag zijn we naar Picton gereden waar de volgend morgen een markt was. Hier stond ook een Nederlandse kraam met oliebollen die ik Kathi heb laten proeven. Het was een zonnige dag die we verder op het strand hebben doorgebracht.

De volgende morgen zijn we naar het plaatsen Kaikoura gereden wat bekend staat om de vele zeedieren. Onderweg zagen we al enorm veel zeeleeuwen langs de kustlijn liggen wat ontzettend gaaf was. Bij een waterval zijn we gestopt om babyzeeleeuwen te bekijken. Ze leven hier om te leren zwemmen. De weg naar de waterval zagen we er al verschillende liggen en zwemmen maar eenmaal bij het water waren er enorm veel! Het was een ontzettend mooi gezicht om te zien..

De volgende ochtend werden we wakker met als uitzicht: zee, groene heuvels en bergen met besneeuwde toppen. Unieke combinatie! Sochtends zijn we nog naar een andere plek gereden waar je tot ong. een meter bij de zeeleeuwen kon komen, dit keer waren er ook enorme dus heb het bij 3 meter gehouden;). Smiddags zijn we naar Christchurch gereden, ook wel bekend als de stad van de verwoestende aardbeving 3 jaar geleden. Het was een regenachtige dag wat het allemaal behoorlijk triests maakte. In de binnen stad staan bijna alle gebouwen leeg en dit geldt ook voor de omliggende wijken, veel huizen staan te koop, leeg of er is gewoon een gat waar ooit een huis heeft gestaan. Ontzettend naar dat dit na 3 jaar nog zo zichtbaar is.

Die avond hebben we de lobster gegeten waar de Chinese jongens al dagen over praatte. Het was overigens ook de laatste avond met zijn vier.. De volgende ochtend hebben we na 2 weken vol humor en eten afscheid genomen en hebben Kathi en ik om 7 uur de bus naar Picton gepakt, Vanuit Picton zijn we met de Ferry naar Wellington gereisd waar we savonds aankwamen. De volgend ochtend stapte we weer om 7 uur in de bus naar Auckland waar we savonds 7 uur aankwamen. Dat waren twee lange dagen, maar niks is vermoeiend als je weet dat je binnenkort naar Fiji gaat!! Kathi woonde voordat ze ging reizen 4 maanden in Auckland waar ze een kamer in een flat huurde met uitzicht op The Skytower. Deze kamer was nog vrij dus daar mochten we gebruik van maken! Ookal raak je er aan gewend, toch weer eens lekker om een keer niet in een hostel te hoeven slapen.

20 Juni vertrokken we dan eindelijk naar het paradijs, Fiji! Op het vliegveld werden we opgewacht door mannen in Hawaï shirts en muziek. Ons hostel lag aan het strand, heerlijk om na 2 maanden weer in een jurk en blote voeten te kunnen lopen.. Intens gelukkig waren we toen we aan onze cocktail zaten, de vakantie in een vakantie was begonnen! De volgende ochtend stonden we om 5:30 op om onze boot te halen naar ons eerste eiland.
Na 1,5 uur in de boot werden we door een ander bootje van het eiland opgehaald. Het eiland was heel klein met wit zand en palmbomen, blauwe zee, je kunt begrijpen dat was puur genieten! We zaten met zijn 2 in het bootje toen ik een paar mensen aan de kant zag staan met gitaar, bloem in hun haar en zingend. Voor ons! We konden alleen maar lachen, en helemaal toen we onze backpack na 4 maanden niet zelf hoefde te tillen en een gratis drankje kregen. Onze kamer was eigenlijk geen kamer, buiten stonden 120 bedden, de ene helft was de kant voor de mannen en de andere kant voor de vrouwen. Dit was overigens niet zo heftig als het klinkt haha. Alle werknemers van het resort waren heel aardig en iedereen vroeg naar onze namen en maakte een praatje. Smiddags probeerde we wat tours te boeken, Kathi wilde graag haaien zien maar dat was alleen mogelijk met duikervaring, maar natuurlijk kwam er op dat moment een duik instructeur binnen die wel een mooi prijsje voor ons had voor onze eerste duik.. Na de lunch stonden we klaar en werden we in het ijskoude zwembad water in onze outfit gehesen. Dit was een hilarisch gezicht waardoor de instructeur moeite had onze aandacht te krijgen. Na wat instructies en oefenen wat je moet doen als je geen zuurstof meer krijgt ect. (waar ik overigens niks van bakte) gingen we het zeewater in. Gelukkig was ik hier een stuk meer op mijn gemak waardoor ik ontzettend kon genieten van de prachtige vissen en koraal riffen. We zagen ook een enorme blauwe zeester, na een 2 uur durende spoedcursus kregen we een soort certificaat. De rest van de middag hebben we aan het strand gelegen en werden we daar zelfs bediend. Savonds was er een dansshow en heb ik met veel aanmoedigen van Kathi ook mee gedaan en hebben we de Bula dance geleerd. Savonds een feestje op het strand.

De volgende ochtend werden we wakker in de buitenlucht en konden we om 8uur ontbijten. Na dat we uitgezwaaid en toegezongen ware, stapten we op de boot naar het volgende eiland. Dit eiland was weer anders met een grote berg/rotspartij in het midden. Het resort werd gerund door een hele familie en omdat het zondag was, was iedereen in de relax modus dus wij ook. Na een uurtje snorkelen hebben we tot etenstijd in een hangmat gelegen. Oké, we vielen er eerst wel 5 x vanaf en op het punt dat we niet meer overeind kwamen werden we vriendelijk omhoog getild door een Fiji man, no worries dus. Savonds werd er een Kava ceremonie gehouden, dit is een traditioneel drankje zonder alcohol, gemaakt van een plant werd ons verteld. Nadat we onze plek hadden gevonden tussen de locale bevolking mochten we het ook proberen. We hebben hier de hele avond gezeten en gepraat, topavond!

De volgende ochtend stond om 8 uur dan sharkdiving op de planning... Omdat we nog maar 1 duik hadden gemaakt gingen we eerst naar een rif. Dit keer moesten we ons achterover laten vallen en aangezien ik het minste bang leek riep onze instructeur: You are the leader today! Ik had geen keus, daar ging ik dan;) onder water was het weer waanzinnig! Alleen mijn oren stonden op klappen wat ik ook aangaf, de instructeur zwom vrolijk verder dus ik volgde hem maar gewoon haha. Uiteindelijk kwamen we dan echt tot het moment dat het voer voor de haaien in het water werd gegooid, het duurde een tijdje maar uiteindelijk hebben we 2 reefsharks gezien! Deze zijn niet gevaarlijk en ong. 1,5 meter lang maar het was weer gaaf! Eenmaal terug aan land ging onze Ferry alweer bijna maar we wachten nog op onze schelp armbanden die een local voor ons zou maken. Nadat we dit gezegd hadden was heel het eiland in rep en roer en werd er door iedereen naar de armbanden gezocht. Uiteindelijk kwam er iemand mee aangerend en konden nadat we, nadat we uitgezwaaid werden door de hele familie op tijd met de boot mee.

Onze volgende bestemming was Barefoot resort war vooral. Erkend staat om het spotten van Mantarays, enorme zeedieren die wel 8 meter kunnen zijn. Ons huisje stond pal aan de zee en er werd ons vooral verzocht om op te passen voor vallende cocosnoten. Smiddags gingen de mensen van de duikschool op pad om Mantarays te spotten, uiteindelijk vertrokken we met een boot vol naar het stuk waar ze waren gezien. Eenmaal in het water was het wachten op de eerste, wow wat een enorme wezens en ze zwemmen nog geen 2 meter van je vandaan. Iedereen probeerde achter ze aan te zwemmen wat best pittig was vanwege de sterke stroming. Nadat we er een aantal hadden gezien kon ik zwemmen wat ik wilde maar vooruit kwam ik niet meer;). Savonds heerlijk aan het strand gegeten en daarna mee gedaan met het cocosnoot bowlen waar ik natuurlijk compleet in faalde haha.

De volgende dag hadden we nog een hele ochtend op het strand voordat we naar ons laatste eiland vertrokken bij The blue lagoon. Samen met een Duitse jongen Julian en meisje Kyra kwamen we op het eiland aan en met Julian deelde we een kamer aan het strand. Smiddags gingen we met ze op een snorkeltrip. Dit ging niet helemaal vlekkeloos omdat ik constant zout water in mijn mond had en Kathi kramp in haar voet kreeg wat hilarische taferelen op leverden. Toen alles weer een beetje liep schreeuwde de bestuurder van de boot de hele tijd naar ons, wat bleek had Kathi haar snorkel verkeerd om zitten waardoor ze constant water hapte haha. Uiteindelijk gingen we met de boot naar The blue lagoon, maar eerst moesten we nog de boot in klimmen... We leken wel een stel walrussen haha. De volgende plek was weer prachtig en ik heb eindelijk nemo gezien! En een heleboel blauwe zeesterren. Op een gegeven moment hoorde ik een hoop gegil naast me, was er een gevaarlijke zeeslang.. Deze was gelukkig banger voor ons. Savonds heerlijk gegeten met een leuke groep mensen en als klap de vuurpijl gingen we een spellen ronden doen. Bij het eerste spel moest je een sok om je middel binden met een cocosnoot eraan en daarmee een blikje naar voren schuiven, we hebben ons weer rot gelachen! Bij het laatste spel moesten we freestyle dansen en voordat de muziek stopte een stok door geven aan het volgende slachtoffer. Kathi won heel toevallig met medewerking van de "DJ" aangezien hij mee was met de snorkeltour en haar wel erg aardig vond.. en kreeg een armband, na veel zeuren van haar kant kreeg ik er ook eentje. Natuurlijk verloor ik die de volgende dag bij onze kayak crash:(.

Die avond hadden we onze wekker gezet voor de zonsopgang maar het was te "bewolkt". Smiddags zou onze boot alweer vertrekken maar omdat we geen afscheid konden nemen van deze plek vroegen we aan de manager of het mogelijk was om nog een nacht te blijven. Dit bleek aardig prijzig maar omdat ze zag hoe graag we wilde blijven kon ze ons wat korting geven, 1 extra dag in paradijs!! Smiddags hebben we sieraden gemaakt van cocosnoten, helaas is mijn armband vandaag gebroken doordat ik in Auckland op mijn plaat ben gegaan , tsja die gladheid van de regen.. Aangezien we aan bijna alle activiteiten mee deden konden we ook het volleyballen niet overslaan, dit begon met een klein groepje maar al snel bleef ik alleen over met allemaal fanatieke Fiji mensen, natuurlijk ging ik mee in deze fibe waardoor mijn pols de volgende dag blauw was haha. Die avond hebben we weer heerlijk gegeten en met een gezellig groepje bleven we tot laat over. De staff pakte hun gitaren erbij en begonnen muziek te maken en te zingen en de polonaise kwam zelfs voorbij. Ontzettend gelachen!

Helaas was het de volgende dag dan echt onze laatste dag maar eerst gingen we nog naar een cave. Na een halfuurtje scheuren over de zee kwamen we aan bij de grot, het water was best koud maar het was prachtig! Om meer te kunnen zien moesten we onder water door een gat heen zwemmen, super ervaring weer! Na 2 uurtjes was het tijd om te gaan en toen we bij het resort aankwamen stonden onze stoelen al klaar voor ons afscheidslied... De dag ervoor kon ik het bijna niet droog houden maar dit keer ging het me goed af. Na een paar stevige goodbye knuffels van de super leuke mensen was het departure time. Kyra bleef nog een dagje, dus stapte we met o.a. Julian en een stel leuke Engelse mensen In het bootje. We werden uitgezwaaid door de manager op het strand en dat was toch wel even een momentje.. Eenmaal op de boot hadden we nog zo'n 5/6 uur tot de main land dus daar hebben we zeker van genoten en een prachtige zonsondergang gezien!! Die avond hebben we met Julian gegeten en voor de laatste keer Kava gedronken.

Wauw, wat waren het 7 prachtige dagen... De mensen waren zo vriendelijk en blij om ons een fijne tijd te bezorgen, de hele dag hoorde je Bula! (Hallo) En Fiji time (maak je vooral niet druk;)) de eilanden waren nog mooier dan op google of waar dan ook en boven al had ik geen beter reis maatje kunnen wensen! We hebben intens genoten en zoveel gelachen!! Ik kom zeker terug naar Fiji en NZ. Het nadeel van reizen is dat je soms afscheid moet nemen van bijzondere plekken en mensen.. Kathi is nog steeds met haar hoofd in Fiji want vannacht hoorde ik namelijk het volgende: Simone, Simone! Our boat is not moving, the boat!! It's still.. Misschien was het omdat ons stapelbed zo beweegt als iemand omdraaide dat ze zich in een boot waande haha! Gelukkig heb ik nog een paar dagen in NZ met Kathi voordat ik met mijn baantje als Au-pair begin! Hier heb ik ook ontzettend veel zin in!
Ik ben er wel achter dat een avontuur of uitdaging aangaan soms best spannend is maar zo leerzaam en verrijkend! Dit is misschien een beetje een oubollige omschrijving maar ik kom even niet op een ander woord haha.

Ik wil alle lezers trouwens bedanken voor alle lieve berichtjes, doet me heel goed!!!

X Simone